We worden allemaal tegen een uur of acht wakker, en ontbijten wat, de restjes gaan op.
De koffers komen te voorschijn, het inpakken begint, ik zoek in de laden, en rond de pool, naar mogelijk vergeten spullen.. Tegen 10:00 uur zijn we zo goed als klaar, het inpakken lijkt wel routine. We zetten nog een laatste bak koffie, daarna ga ik de koffers in de auto laden, de derde stoelrij gaat plat… Wanneer ik de eerste vijf koffers achterin plaats, verbaas ik me pas echt over hoe groot de Expedition EL is, de koffers vallen in het niet, in de laadruimte.
Het is een hele fijne auto voor de grote afstanden, zoeft over de weg, met zijn lengte van 5.62m was inparkeren soms bij een drukke outlet een paar keer steken, ik zou hem zo weer nemen.
Wanneer we alles nog één keer hebben gechecked in het huis, gaat het alarm erop, de sleutel doe ik terug in de lockbox, de rit gaat naar MCO Airport.
Wanneer ik The Abbey af rij, gaat het alarmsignaal dat de tank nog 50 Miles aan brandstof heeft.. Wanneer ik wat gas geef loopt dit hard terug… Hmm MCO is 27 Miles, dus op de I4 lekker de cruisecontrol aan, en gewoon mee tuffen met het verkeer..
We rijden richting de rental return, ik hou uiteindelijk nog 13 miles over… Op mijn bon staat return empty.. nou das niet helemaal gelukt, maar er zit nog minder dan een gallon in..
Het inleveren gaat vlot, op het bonnetje welke ik krijg ( en altijd goed bewaar ) staat het netjes op 0 alles is prepaid, goed bezig, er staat een medewerker klaar om de koffers op een kar te laden, en vraagt of hij de koffers moet brengen..
Ach waarom niet, hij maakt van de koffers een nette stapel, en kletst over zijn bestaan hier in Florida.. Hij is een ex legerveteraan, uit de UK, woont nu 5 jaar in Orlando, een gave kop, machtig accent en zeer vrolijk. Hij brengt de koffers helemaal naar de incheck-bali, er is een rij, de veteraan mompelt wat tegen een dame van Continental, deze wenkt naar ons, we zijn direct aan de beurt. Ik krijg een knipoog van de veteraan, hij zet de koffers op de band, ik geef hem 10 dollar, en een brede grijns op zijn gezicht is mijn kado.
Ik had de tickets al uitgeprint bij een UPS Store, dus ook het inboeken was zo klaar, we krijgen nog wel een print dat we de koffers hebben ingeleverd en dat ze zijn doorgelabeld
naar Amsterdam. Dan is het 12:00u, we moeten inchecken rond 12:50u , we besluiten om meteen door de Douane te gaan. Schoenen uit, de laptop en Ipad los van elkaar in de scanner… nog geen kwartier later zijn we er al doorheen, dus stel ik voor om bij Wendy’s een kipburger te halen, dit redden we wel. Nog geen 10 min later eten we deze op.. we hebben hier nog 20 minuten voor, goeie timing ;-)
Het boarden gaat redelijk vlot, en met wat vertraging gaan we op weg naar Newark, de vlucht gaat prima en zonder luchtzakken… tegen 16:00u landen we, en tegen 16:30u haal ik voor ons allemaal een Bourbon Chicken, dan weet ik zeker dat we goed eten.
Het gaat er weer prima in, we lopen hier nog even rond, genieten van Skyline, dan moeten we alweer boarden.. het is 17:30u. Wanneer we op de startbaan zijn, moeten we een tijdje wachten, pas na een halfuur begint de reis naar huis.
Ook deze vlucht gaat voorspoedig.. We landen kwart over zeven, het eerste SMS-je is van Pieter en Petra.. ( welcome Home ), de koffers komen na wat wachten aan op de lopende band, deze hebben we tegen acht uur in de hand, de Douane heeft geen oog voor ons, de taxi wacht al op de afgesproken plek. Nog geen halfuur later zijn we weer thuis in Amsterdam, we zetten de eerste koffie, tegen half tien gaat Oma naar Bolsward. Wij halen Diesel op van de logeerboerderij, en die springt weer over ons heen..
Niet veel later is hij compleet uitgeteld, Mandy gaat boodschappen halen, en tegen 12:00 eten we wat. Even voor 13:00u gaan we drie uurtjes naar bed, we zetten de wekker, we donderen alledrie zo in slaap. De wekker gaat alweer snel, we moeten er echt uit.. anders komen we niet in het ritme..
We ruimen de koffers verder uit, in de avond mogen we kiezen.. boerenkool met worst of opgebakken aardappeltjes met Salade en Kipfilet, de keuze is snel gemaakt, de overgang Blooming Onion naar boerenkool is iets te groot.
In de avond lukt het me om de foto’s van Bush Gardens uit het geheugen van de Casio te krijgen, en van Ruwin en Gerrie kregen we ook nog mega leuke foto’s toe gemaild waarvoor dank.
Mandy had zo’n leuke nieuwe vriend in Bush…
Machtige Walibi…
Met zijn pootjes leunt hij op haar handen, en pakt Mandy helemaal in..
Ik denk dat hij zomaar vijf minuten zat te eten bij haar, quality time voor beiden ;-)
Uiteindelijk wilde hij van mij ook wat aannemen…
van Lori Landing kregen we deze leuke foto van Ruwin gemaild..
Door de foto’s krijgen we weer de bevestiging hoe we op ons plaats zijn in Florida tijdens vakanties.. We zijn hier graag, wat kun je toch veel doen op een dag, en toch ook relaxed. Het eten kan je goed doen, je hoeft echt niet elke dag hamburgers en friet, sterker nog ik bestelde meestal een loaded Baked Patato zonder room, en restaurants als Crave, Kobe, Olive Garden, Cracker Barrel, Outback etc zijn gewoon meer dan goed. Ik denk dat je ons best drie a vier keer per week bij Cracker Barrel kunt neer zetten , daar kun je gezond eten, de Fried Apple en Coleslaw.. hmm en het is nog goedkoop ook. Alleen wil je ook variatie.. maar het kan zeker..
We kijken terug op een heerlijke vakantie met als bonus Jasper nog één keer mee.
Oma heeft het geweldig gehad…!!
Hoogte punten waren voor ons, de komst van Jasper en Oma, Discovery Cove, zwemmen met Manatees, het Kano varen bij Wekiwa Springs… ach het is te veel om op te noemen, want elke dag was een feestje…
Ik moet iedereen van Oma bedanken voor de leuke en warme reacties, wij bedanken ook iedereen voor de reacties.. De vermoeidheid slaat hier weer een beetje toe, we gaan nog even lekker op de bank na kletsen over de vakantie.. en dan naar bed.
De aankomende vakantie is in April, weer Florida… daar gaan weer naar uitkijken, maar niet te snel eerst nog lang nagenieten van deze vakantie.
Groetjes Rick, Mandy, Jasper en Oma.
