Dag 17: We beginnen met Tubben in het zwembad…

We worden wakker van de grasmaaier en de bladblazers van de werkmannen… het is half acht, nou we moesten er toch vroeg uit, het is een relax ochtend, anders is tie voorbij eer je er erg in hebt. We poetsen onze tanden, kleden ons aan en rijden even langs de Publix, we halen vers brood, opsnit, en koffie van Folgers. En we halen van die lekkere fruitbakjes, dat zal smaken straks bij de pool.

Het is mooi weer, we gaan er van genieten vandaag..
We rekenen af bij de Publix en rijden naar huis, wanneer  we alles hebben opgeborgen, maken we ontbijt en springen we direct in onze zwemkleding. Dan nemen we alles mee aan de rand van de pool..

Dat is een lekkere start van de dag, we vermaken ons met zwemmen en een beetje zonnen. We slaan ons hier weer heel goed doorheen, wij kunnen dit wel…
Mandy leest een beetje in haar boek, ik vermaak me met een tijdschrift, en de laptop.

We spelen een paar potjes poolbiljart in de ‘gameroom’ dan gaan we ons douchen..
We vullen de koelbox, met Mountain Dew, Cola, waters, een bakkie fruit en koel elementen. En een leesboek voor Mandy, en zwemkleding voor mij.

Tegen een uur of 13:00 gaan we op weg naar Kelly Park het is een uurtje rijden, dan zijn we er als de zon zijn heetste punt heeft gehad, en wordt het tijdens het wandelen steeds beter te doen.  We willen hier weer een wandeling maken in de hoop ook wat wild te spotten…


Even voor tweeën zijn we in de buurt van Kelly Park, op de hoek huur ik een opgeblazen band, na de wandeling wil ik nog even met de stroom mee drijven.. het prachtige water af. Terug naar nu!!

We gaan de  ‘Kelly Loop Trail 2.1 miles’  doen, deze hebben we al eerder gelopen, het stuk waar je bij water komt is een beloning, maar ook in de bossen is het soms net Jurrasic Park wat ook weer geweldig wandelen is.

Het is allemaal mooi groen door de regen van de afgelopen dagen, de paden zijn heel goed begaanbaar. De paden liggen er veel beter  bij als op Hontoon Island..

Daar moeten we heen.. zegt Mandy, het is een makkelijke route, je hebt hier geen kaart nodig, de Trail wordt aangegeven met gele pijlen, je kuntde trail beginnen bij het water, wij beginnen direct het bos in.. het is een Loop Trail, dus een rondje…

Op de bomen groeien ook hier weer hele mooie zwammen.. het loont hier echt wel om op je gemak om je heen te kijken..

Er groeit niet alleen wat aan de stammen hier hangt  ook in de lucht het één en ander…

Golden Silk (Banana) Spider  deze zijn behoorlijk groot, zomaar een centimeter of 6-7
Deze hangen meestal wat hoger ..  boven je.

We  horen weer van aller ritselen maar het spotten van dieren wil niet lukken.. , de wandeling draait heel langzaam een gebied wat iets opener is…
Hier worden we enorm verwend….  we zien een hertje in de bossen

 
Later komt moeder het jong ophalen, ze heeft ons gespot…


Onze dag kan niet meer stuk, al zien we niets meer, dit is al helemaal top.
We lopen de hele trail af, en het veranderende landschap is hier juist zo mooi..

Een eekhoorn zit doodstil op een tak…  ,hij veroert zich niet.
Hij probeert echt op te gaan in de omgeving.. wat hem goed afgaat door zijn kleuren
Het gaf me dit keer wel alle tijd om hem te fotograveren..
 

De wandeling loop je een flink deel in de bossen, een stuk over een boardwalk, ook heb je prachtige uitzichten over het onwijs heldere water..  zoals hieronder op de foto!


Het water is hier zo helder dat je de vissen ziet zwemmen en met gemak de zanderige bodem ziet… Heel in de verte zie je wit stipje, dat is een Heron die aan het vissen is..


Dit is toch je beloning als je hier mag lopen, en dan ook nog met je camera mag spelen?
Het is echt prachtig, op deze doordeweekse dag is er niemand.. Het is hier zo heerlijk stil, alleen de vogels wat gerommel tussen de bladeren hoor je..


Van dit uitzicht genieten we een tijdje hier nemen we wat te drinken, ik een Mountain Dew, Mandy een Cola, stiekem vinden we de stilte geweldig… Het water waar Mandy naar toe kijkt ga ik straks op met de opgeblazen band..  Spannend, want het is zo stil, er is niemand, maar echt wel wildlife, een beetje in het midden blijven maar.

Wanneer we weer aankomen bij het begin, lopen we naar de auto, ik pak de tub, en mijn zwemspullen, Mandy wil dit niet. Die wacht wel op me, en zegt ik maak wel een foto van je in de band, en dan lees ik wel in mijn boek.

 

Het is stil op het water, maar velen zijn me voor gegaan, met waterschoenen aan ga ik op de band.

De stroom neemt me langzaam mee, aan het einde van dit  water is  een trapje waar je er weer uitstapt. Dan kun je terug gaan, en het hele stuk opnieuw afdrijven… Ik denk dat je snel zo’n 15 – 20 minuten drijft tot het einde.. Het water is hier zo’n 22 graden dacht ik het hele jaar door.

Ik heb mijn onderwater Olympus mee, en daar maak ik wat foto’s mee vanaf de band..

Hier kun je mooi zien hoe stil het is in je eentje, en dit riviertje daal je af met de Band..
Ik vond het best spannend, zo alleen, ik ben een keer of 4 heen en weer geweest..
Geen hele gevaarlijke beesten gespot, wel schildpadden die het hazepad kozen onderwater…

 
Twee schildpadden vluchten voor een gek in een band.
Het was heel gaaf om te doen, het water is best te doen, je bent zo door, je moet heel even doorbijten, omdat je zelf zo warm bent.

Dan ga ik terug naar Mandy, we lopen richting de auto, het is al even over zessen, ik kleed me om bij de kleedhokjes, en we rijden terug naar Orlando..

Onderweg besluiten we dat  we gaan eten bij Cracker Barrel… Daar komen we tegen half acht aan, we nemen beiden wat anders, ik ga weer voor de Meatloaf, met Fried Apple en Cole Slaw… Mandy voor een Steak, ook met dezelfde bijgerechten…

Het smaakte weer heel goed, we hadden ook echt honger gekregen van deze dag..
Hij was weer mega..

Tot morgen.